Betere en sterkere controle op geweigerde arbeidsongevallen door verzekeraar

In ons land is er de laatste jaren een gestage, maar zekere, toename van het aantal geweigerde arbeidsongevallen door de verzekeraar. In 2021 liep dit aantal zelfs op tot een absoluut record van 14,6 procent van alle dossiers die de controledienst van Fedris - het Federaal Agentschap voor Beroepsrisico's - behandelde. De stijging is het sterkst voor ongevallen tijdens het woon-werk verkeer. In totaal zou het over meer dan 21.000 werknemers gaan.

Uit de gegevens van Fedris  blijkt bovendien dat in de afgelopen drie jaar ruim 10% van de weigeringen onterecht was. Bij ongevallen met blijvende letsels ligt dit percentage onterechte weigeringen zelfs nog hoger. Verzekeraars houden na de beoordeling van Fedris ook vast aan hun standpunt om het arbeidsongeval niet te erkennen en bijgevolg niet te vergoeden.

Om slachtoffers van arbeidsongevallen te geven waar ze recht op hebben, grijpt Frank Vandenbroucke, minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, in. "Het kan niet dat verzekeraars slachtoffers van een arbeidsongeval - die sowieso al veel fysiek én psychisch leed moeten verwerken - ook nog eens financiële kopzorgen hebben omdat de verzekeraar hun dossier onterecht weigert. Een verzekering dient om mensen te beschermen", zegt Vandenbroucke.

Daarom wil Vandenbroucke de controledienst van Fedris meer slagkracht geven. In het kader van zijn controleopdracht onderzoekt die controledienst elk jaar bijna 4.000 weigeringsdossiers. In de overgrote meerderheid van de gevallen gebeurt de controle op initiatief van Fedris zelf, op basis van een steekproef. Voor de onderzoeken die werden afgerond in 2022 bleek dat 11% van de arbeidsongevallen onterecht was geweigerd door de betrokken verzekeraar.

De hervorming die Vandenbroucke in de Commissie Sociale Zaken voorstelde woensdag en waarvoor de minister ook wetgevend initiatief zal nemen, concentreert zich rond 3 assen.

1) Een eerste voorstel is dat Fedris voortaan àlle dossiers van geweigerde ongevallen - die als 'ernstig ongeval' worden gecatalogeerd - systematisch opneemt en onderzoekt. Jaarlijks gaat het om ongeveer 1.200 aangiftes in dat geval.

2) Een tweede voorstel is dat Fedris systematisch een rechtsprocedure opstart wanneer een verzekeraar een aangifte van een ernstig ongeval weigert en na analyse van Fedris toch werd beoordeeld werd als een 'onterechte weigering' en de verzekeraar zijn initiële beslissing niet herziet.

3) Een derde voorstel is dat elk slachtoffer van een arbeidsongeval altijd moet geïnformeerd worden of er door de werkgever al dan niet een aangifte als arbeidsongeval werd gedaan. Volgens de huidige wetgeving wordt het slachtoffer - of rechthebbende - immers niet noodzakelijk op de hoogte gebracht.