Biografie
Politicus, econoom en professor
Frank Vandenbroucke (Leuven, 21 oktober 1955) groeit op in een familie van artsen. Vanuit een sterk sociaal en wetenschappelijk engagement kiest hij voor een opleiding economie. In 1978 behaalt hij een licentiaat in de economische wetenschappen aan de KU Leuven, gevolgd door een Master of Philosophy in Economics aan de University of Cambridge in 1982. In 1996 promoveert hij aan de University of Oxford met een proefschrift in het domein van de sociale en politieke filosofie.
Zijn politieke carrière begint in 1985, wanneer hij als volksvertegenwoordiger zetelt in de Kamer. Vier jaar later wordt hij verkozen tot partijvoorzitter van SP, een functie die hij tot 1994 uitoefent. In de daaropvolgende jaren bekleedt hij verschillende ministerposten in federale en Vlaamse regeringen:
- Vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken (1994-1995)
- Minister van Sociale Zaken en Pensioenen (1999-2003)
- Minister van Werk en Pensioenen (2003-2004)
- Viceminister-president en minister van Onderwijs en Werk (2004-2009)
Nadien wijdt hij zich volledig aan de academische wereld. In 2011 wordt Frank Vandenbroucke aangesteld als hoogleraar aan de KU Leuven. In 2015 volgt zijn aanstelling als universiteitshoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Hij richt zich op onderzoek naar en debat over de maatschappelijke betekenis van de Europese Unie.
In oktober 2020 keert hij terug naar de politiek als Vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid in de federale regering. In 2025 wordt hij herbenoemd in deze functie, met een bijkomende bevoegdheid over Armoedebestrijding.
Klik hier voor Frank Vandenbroucke zijn academische publicaties.